مرگ من .......

مرگ من روزی فرا خواهد رسید/ در بهاری روشن از امواج  نور

در زمستانی غبار آلود و دوریا خزانی خالی از فریاد و شور

 مرگ من روزی فرا خواهد رسید/  روزی از این تلخ و شیرین روزها

روز پوچی همچو روزان دگر/ سایه ای ز امروزها،  دیروزها

 خاک می خواند مرا هر دم به خویش/ می رسند از ره که در خاکم نهند

آه،شاید عاشقانم نیمه شب/ گل بر روی گور غمناکم  نهند

می روم از خویش و می مانم ز خویش/ هر چه بر جا مانده ویران می شود

روح من چون بادبان قایقی در  افقها دور و  پنهان می شود

لیک دیگر پیکر سرد  مرا / می فشارد  خاک دامنگیر  خاک

 بی تو و دور از ضربه های قلب تو/ قلب من می پوسد آنجا زیر خاک



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : شنبه 10 اسفند 1392 ا 22:3 نويسنده : رحی ا
.: Weblog Themes By violetSkin :.